พบเต่ายักษ์สายพันธุ์ใหม่ แห่งหมู่เกาะกาลาปาโกส!

นักวิจัยเผยการค้นพบ "เต่าบกยักษ์" สายพันธุ์ใหม่แห่งหมู่เกาะกาลาปาโกส ดินแดนที่มีความหลากหลายทางพันธุกรรมมากที่สุดในโลก

[post_ad]

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานจากกรุงกีโต ประเทศเอกวาดอร์ เมื่อวันที่ 22 ต.ค. ว่า นางจีเซลลา คักโคเน นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเยลในสหรัฐ และนายวอชิงตัน ทาเปีย นักวิทยาศาสตร์ชาวเอกวาดอร์ หัวหน้าหน่วยอนุรักษ์พันธุ์เต่าบกยักษ์ อุทยานแห่งชาติกาลาปาโกส เผยผลการค้นพบเต่าบกสายพันธุ์ใหม่ 'เคโลนอยดิส ดอนฟาอุสตอย' (Chelonoidis donfaustoi) ผ่านวารสารวิทยาศาสตร์ออนไลน์ 'พลอส วัน' (PLOS One) เมื่อวันพุธที่ผ่านมา ก่อนหน้านี้ เคโลนอยดิส ดอนฟาอุสตอย หรือ ซี.ดอนฟาอุสตอย ซึ่งอาศัยอยู่ทางตะวันออกของเกาะซานตาครูซ ในหมู่เกาะกาลาปาโกส ถูกเข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของสายพันธุ์ 'เคโลนอยดิส ปอร์เตรี' (Chelonoidis Porteri) หรือ ซี.ปอร์เตรี การศึกษาวิจัยเริ่มขึ้นเมื่อปี 2545 เมื่อนักวิทยาศาสตร์สังเกตถึงความแตกต่างที่ปรากฏในลักษณะรูปทรงของกระดอง จึงตั้งสมมติฐานว่าน่าจะเป็นคนละสายพันธุ์ ก่อนจะทำการตรวจวิเคราะห์ตัวอย่างพันธุกรรม ซึ่งผลลัพธ์ในเบื้องต้นเมื่อปี 2548 บ่งชี้ว่าเป็นเช่นนั้น นายทาเปีย กล่าวว่า ลักษณะกระดองของ ซี.ดอนฟาอุสตอย แตกต่างออกไปก็จริง แต่ความแตกต่างที่สำคัญฝังลึกอยู่ในระดับพันธุกรรม คักโคเน ตั้งชื่อ ซี.ดอนฟาอุสตอย เพื่อเป็นเกียรติแก่นายฟาอุสโต เลเรนา เจ้าหน้าที่พิทักษ์อุทยานแห่งชาติ ผู้ทำหน้าที่ดูแล 'จอร์จผู้โดดเดี่ยว' หรือโลนซัม จอร์จ (Lonesome George) เต่าบกยักษ์เพศผู้สายพันธุ์ 'เคโลนอยดิส นิกรา อะบิงโดนี' (Chelonoidis nigra abingdonii) หรือที่รู้จักกันในนามเต่ายักษ์แห่งเกาะพินตา ซึ่งเป็นสมาชิกตัวสุดท้ายของสายพันธุ์นี้เท่าที่มีการค้นพบก่อนมันจะตายลงเมื่อเดือน มิ.ย. 2555 ประชากร ซี.ดอนฟาอุสตอย บนเกาะซานตาครูซ คาดว่ามีอยู่ราว 250-300 ตัว ขณะที่จำนวนของ ซี.ปอร์เตรี มีอยู่กว่า 2,000 ตัว นายอาเลอันโดร ออร์โดเนซ ผู้อำนวยการอุทยานแห่งชาติกาลาปาโกส กล่าวว่า การค้นพบครั้งนี้นำไปสู่การศึกษาเพิ่มเติมถึงการกระจายตัวในถิ่นที่อยู่บนเกาะซานตาครูซ รวมถึงระดับการคุกคามที่พวกมันต้องเผชิญด้วย จากการค้นพบทำให้สายพันธุ์เต่าบกที่พบในหมู่เกาะกาลาปาโกสเพิ่มเป็น 15 สายพันธุ์ ในจำนวนนี้สูญพันธุ์ไปแล้ว 4 สายพันธุ์ ทั้งนี้ หมู่เกาะกาลาปาโกส ตั้งอยู่ห่างออกไปราว 1,000 กิโลเมตร ทางตะวันตกของประเทศเอกวาดอร์ เป็นระบบนิเวศน์ที่มีความเปราะบาง และเป็นถิ่นอาศัยของสิ่งมีชีวิตที่มีความหลากหลายมากที่สุดในโลก โดยได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกจากองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) เมื่อปี 2522. (source)